توئی که قواعد دستور فارسی را نقض کرد...

توئی که اول شخص را با دوم شخص برابر قرار داد و همه را خود کرد...

توئی که من را از خودم گرفت و به تو تقدیم کرد...

توئی که از دو حروف "م" و "ن" هیچ نگذاشت به جز دو حرف...

توئی که  بی نهایت بودن را فقط با خود تجربه کرد...

به دنبالش گشتم که بدانم چیست که وجودم  را از خودم گرفته؟!

چیست که خودم را از خودم گرفته؟!

چیست که خودم را در کسی غیر خودم میابم؟!

چیست که مرا تا مرز جنون نادانی کشانده؟!

جز تو...

تو...